همیشه مادر را به مداد تشبیه می کردم که با هر بار تراشیده شدن کوچک و کوچک تر میشود ولی پدر یک خودکار شکیل و زیباست که در ظاهر ابهتش را همیشه حفظ میکند خم به ابرو نمیاورد و خیلی سخت تر از این حرف هاست فقط هیچکس نمیبیند و نمیداند که چقدر دیگر میتواند بنویسد