هواي گريه که تنگ غروب زد به سرت

پريدي از من و رفتي به آشيانه ي کي ؟

بگو کجايي و نوک ميزني به دانه ي کي ؟


هواي گريه که تنگ غروب زد به سرت

پناه مي بري از غصه ها به شانه ي کي ؟

 

شبي که غمزده باشي تو را بخنداند

اداي مسخره و رقص ناشيانه ي کي ؟

 

اگر شبي هوس يک هواي تازه کني

فرار کني از خانه با بهانه ي کي ؟

 

تو مست ميشوي از بوي بوسه ي چه کسي ؟

تو دلخوشي به غزل هاي عاشقانه ي کي ؟

 

اگر کمي نگرانم فقط به خاطرِ اين

که نيمه شب نرساند تو را به خانه يکي ... !
مهدي فرجي