ديشب به سرم باز هواي دگـــر افتـاد

در خواب مرا سوی خراسان گذر افتاد

چشمم به ضريـــح شه والا گهر افتاد

 این شعر همان لحظه مرا در نظر افتاد :

بــا آل علي هـــر که در افتـــاد، ور افتاد

برای جلو گیری از بهم ریختن صفحه اصلی سایت ادامه شعر را در ادامه مطلب قرار دادیم ...

اولاد علی شافــع یوم عرصـــاتند

داراي مقامات رفيـــعُ الدرجــــاتند

در روز قيامت همـه اسباب نجاتند

اي واي بر آن کس که به  این آل در افتاد

با آل علـــي هـــــر که در افتـاد، ور افتاد

 کام و دهــــن از نام علي يافت حـــلاوت

گــــل در چمن از نام علــی يافت طراوت

هر کس که به اين سلسله بنمود عداوت

در روز جزا جايگهش در سقر افتاد

با آل علي هر که در افتاد ور افتاد

 هر کس که به اين سلسله ي  پاک جفا کرد

بد کرد و نفهميــــد وغلط کــــرد و خطا کـــرد

ديدي که يزيد از ستــــم و کينــــه چه ها کرد

آخر به درک رفت و به روحش شرر افتاد

با آل علی هــــر کـــــه در افتاد ور افتاد     

 سروده :سیداشرف الدین حسینی قزوینی ( نسیم شمال)